Ուղիղ 9 տարեկան հասակում, անսպասելիորեն (վաղաժամ) իր մահկանացուն կնքեց Հայաստանում Գերմանիայի դեսպանության (German Embassy Yerevan) ֆեյսբուքյան էջը (այսուհետ` Էջ):

Այս տարի 50-ամյակս կլրանա և ես ամեն օր մի մտքի վրա եմ ինձ բռնացնում. Հենց սկսեցի քայլել, խոսել, գիտակցել, հորս ցեղի հետ վիճում էի, թե խի՞ Կարսը հանձնեցին։ Բա ո՞նց չվիճեի, եթե այդ ցեղում զինվորական հազարապետ կար, որ գերադասել էր թուրքի դեմ դուրս գալ, բայց Կարսն առանց մեկ փամփուշտի չհանձնել։

Որքան շատ են քաղաքային իշխանությունները և նրանց կից քարոզիչները խոսում այն մասին, որ քաղաքային տրանսպորտի գնի թանկացման դեմ բոյկոտը չի կայացել, այնքան շատանում են տեղեկություններն այն մասին, որ ավտոբուսների մեջ «լցրել» են քաղաքապետարանի աշխատակիցներին...

Ռոբերտ Քոչարյանի երեկվա ասուլիսին երկար չեմ անդրադառնալու, մանավանդ, ԶԼՄ-ների համար մեկ- երկու մեկնաբանություն արել եմ:

Աշխարհի ներկա քաոսային վիճակում ճիշտ կողմնորոշվելու առաջին քայլը պետք է լինի այն բանի հասկանալը, որ ԱՄՆ-ի նախագահ Դոնալդ Թրամփի, փոխնախագահ Վենսի և պետքարտուղար Ռուբիոյի առաջին հայացքից ռադիկալ թվացող հայտարարությունները ուղղված են երկու հիմնական նպատակի՝ 1. Միջազգային հարաբերություններում թուլացնելով լարվածությունը, ետ պահելով աշխարհը գլոբալ ու կործանարար բախումից, 2. Ստեղծվող պայմաններում ապահովել ԱՄՆ-ի համար հնարավորինս գերակա ստրատեգիական ուժային դիրք:

Ավոկադոն իտալացի փաստաբան չի, այլ մրգի ու բանջարեղենի միջև գտնվող բույս ա, որը երկուսից էլ վերցրել ա ամենաանհամը, ինչպես, ասենք՝ հայտնի ֆիզիկոսի ու հռչակավոր երգչուհու որդին կարող ա սովորական գորշ պատգամավոր լինել։ Եթե կորիզն ու կլեպը հանես, տակը բան չի մնա, բայց էդ մնացած մի քիչն էլ էնքան անհամ ա, որ մի մեծ դդումի չափ անհամություն ունի։ Ես սապոն չեմ կերել, բայց ինձ թվում ա՝ եթե սապոնը միրգ լիներ, էդ համը կունենար։ Պարզապես՝ սա ծամելիս չի փրփրում։

Այս գիշեր ձեռքս դրեցի ութ միլիարդ մարդու ճակատին. նրանք խաղաղ չէին, շատերը քաղցած էին, երեխաների թշիկները փափուկ էին, ծերերի ձեռքի մաշկը՝ չորացած...

44-օրյա պատերազմի նահատակ հերոս Մխիթար Գալեյանի հայրը՝ Գարիկ Գալեյանը շինծու մեղադրանքներով դատապարտվել է 1 ու կես տարի և 9 օր ազատազրկման։

Քեզ՝ թքառատ ալեն Առավոտը կվեկալեն, Մի քիչ մուղամ կչալեն, Որ զիբիլը թալեն։

Երբ մարդկային ու քաղաքական թափթփուկը գնաց Փարիզ Արհեստական Բանականության գագաթնաժողովին, ոչ մի քաղաքագետ չանդրադարձավ սրան: Դե իհարկե՝ դասական քաղաքագետներն ասելու ոչինչ չունեն, հո չե՞ն մտնելու «կոնսպիրոլոգիայի՚՚» դաշտ, իրենց լուրջ քաղաքագիտական ՙ «լիցենզիայից» կզրկվեն: